Het is, in tijd gemeten, nogal een periode waarin ik weinig publiceer op dit medium. Hoe dat komt ? gewoon bezig op andere plekken. Wel veel denkwerk maar weinig output om het zo maar uit te drukken. Het is lang geleden, en meteen dat is een mooie invalshoek, omdat in tijd gemeten lang geleden veel kan betekenen. Oeroud of al heel lang bestaand, eeuwenoud, uit een ver verleden en nog meer van dit soort superlatieven.Tijd is een prachtige kromming waar je een wetenschappelijke verhandeling over kan houden maar ook heel simpel over kan doen. Lang geleden bedacht ik mij bedoelde ik hier meer in tijd gemeten, mijn start in deze blog en daaraan gekoppeld het onderwerp.
Lang geleden dendert er meteen een fonologische worm door mijn hoofd. Het is het winnende nummer van teach-in door mijn hoofd. Ding dong denk ik zoals in de tekst dinge dong doorklinkt. Het is de AH erlebnis denk ik dan maar terwijl de jukebox in mijn hoofd dit winnende nummer van het songfestival doorspeelt uit negentien vijfenzeventig. Eigenlijk begon ik in gedachten met de twee woorden , lang geleden, met de gedachte aan sneeuw in de winter en de kou die hier zelfs de rivier bevroor. Sneeuw is nog niet zo heel lang geleden en dat weet ik omdat er iemand mij vroeg wanneer ik een foto had gemaakt die ik als elektronische kerstkaart gebruikte.
Tien jaar geleden was zo een mooi moment en terwijl ik die foto maakte had ik negentien negenenzeventig ik mijn hoofd. Grappig toch. Dat kwam doordat ik in dat jaar onderweg was met mijn auto naar mijn kraakpand. Het was toen december dat ik vlak voor de kerst mijn woonpand betrok waarover toen nog een beslissing over sloop of renovatie genomen moest worden. Mijn auto had mij destijds vijfhonderdvijftig gulden gekost, hetgeen wel wat verteld over de degelijkheid van de auto. Ik heb er geweldig mee gelachen, maar veilig, nou nee. Met veel lef heb ik daar wel zeker twee jaar mee gereden.
Dat is lang geleden, zou je kunnen stellen, maar nee, de gedachte waarmee ik begon was toch echt negentien negenentwintig. Ding dong ding dong speelt de jukebox met zijn fonologische worm door terwijl ik het buiten best koud vind. Onzin weet ik zelf maar de gedachte om aan dat lang geleden te denken was de melding uit Amerika van mijn zoon Axel dat het min zestien was. Hij moet gewoon aan de slag en dat doet hij met vier lagen kleding aan in zijn werkbus. Bijna honderd jaar geleden liepen de mensen de rivier over omdat de veerpont niet meer kon varen en omdat de rivier zo bevroren was dat het ijs de brug vormde tussen de twee oevers.
Drs P had in zijn tekst van de Veerpont wel geopperd hoe het zou zijn als de veerpont zo breed zou zijn als de rivier, et voilà , met het ijs zou je kunnen stellen was het zover. Is het lang geleden dat het liedje van Teach-in je een goed gevoel mee probeert te geven want het mooie is dan dat ik associatief meer invul in het liedje dan dat er daadwerkelijk in staat. Het begin van het liedje is het in ieder geval wel wat bij mij goed is blijven hangen, althans het Nederlandse deel want, de vertaling en de uitvoering op het songfestival begint anders. Dat is nu ook het mooie van de tijd kromming, je herinnert je iets wat misschien anders ervaren wordt of wat die fonologische worm in je hoofd doet.
Het maakte het schrijven dan ook zo leuk. Ik begon aan dit stuk met een gedachte een uitgangspunt en om te zorgen dat ik bij mijn uitgangspunt bleef moest ik heel veel zeilen bijzetten. Zodra we het hebben over lang geleden is het begrip soms nog heel dichtbij maar de gedachte soms ook heel ver weg in tijd. Met de Eurovisie Songfestival winnaar in gedachten denk ik aan Eddy Ouwens die hierbij betrokken was. Hij ging van miljonair tot een bijstanduitkering en werd uiteindelijk zo getroffen door de covid dat hij nu de oud-collega's niet eens meer op kan zoeken. Voor hem is lang geleden dan ook een ander begrip geworden. Hij heeft een boek geschreven over zijn teloorgang maar baalt ondertussen ook dat hij fysiek zo belemmert wordt.
Het nummer van Teach in begint in het Engels met ; wanneer je je goed voelt en alles gespannen is, probeer dan een liedje te zingen dat gaat van ding dang dong. Dat zal Eddy nu niet doen met zijn tekort aan adem. Als Danny Mirror zong hij; I remember Elvis Presley, en dat is ook alweer lang geleden. Het leven is wat dat betreft een rollercoaster en het gevoel van lang geleden is dus subjectief. Vorig jaar lag er ook sneeuw maar niet zoals tien jaar geleden of zoals ik meemaakte eind negentien negenenzeventig. De winter van vijftig jaar daarvoor was dus echt een winter, koud genoeg om een rivier te laten bevriezen. Voor mijn zoon in Amerika is de temperatuur daar nu iets wat hij hier niet heeft meegemaakt. Met de foto van de bevroren rivier voel ik met hem mee als ik hier naar buiten ga en het koud vindt.
Ik voor mij, denk aan zonnige momenten. Het Nederlandse liedje van Teach-in dendert nog steeds door mijn hoofd; is het lang geleden, is het lang geleden…….
0 Reacties