Wekenlang heb ik al niet zitten schrijven, althans voor deze site. Best gek als je nagaat dat ik gewoon doorwerk op al die andere plekken. Toch weet ik wel waar de oorzaak zit, in mijn hoofd. Er stak een verkoudheid op die maar niet weg wilde gaan. Op zich had ik er niet zoveel last van en had ik die al opgemerkt. Denkprocessen hebben geen last van de verkoudheid bij mij maar de productie wel. Eerst besteedde ik er niet zoveel aandacht aan maar gaandeweg bleef het maar doorgaan en begon in het hoofd de boel maar verder verstoppen, zonder dat ik het echt merkte, en begon de hoest verder toe te nemen. Met mijn bekende middeltjes probeerde ik dan ook de boel aan te pakken maar die sloegen niet aan.
Nu is mijn hoofd al ruim vijftig jaar een kwetsbaar object en moet ik middels denkprocessen daar vorm aangeven als er iets optreed al een besmetting die niet over wil gaan. Ik ben ruimschoots in staat om allerlei kruisverbanden aan te leggen in in mijn hoofd waardoor ik gewoon door kan gaan. Recent deed ik dat ook en legde toen mensen uit die mij in een meditatieve toestand zagen zitten dat ik gewoon functies uitschakelde, voor hen was dat heel eng. Nu is voor mij de productie iets leuks om te doen en als je dan al weken lang dat leuke niet doet is dat minder.
Echter het thema hoofd, in je hoofd, en de werking van hersenenen dook ook op. Het toeval is bij mij nooit toevallig maar een vast gegeven als het oplossen van een wiskundig vraagstuk. De weken die ik in mijn hoofd heb mogen zitten en onderzoeken waar de clou zit waren intrigerend. Uiteindelijk maakte ik de keuze voor het aanpakken van het probleem. Op zo een moment heb je te maken met de gezondheidszorg van deze tijd en werk ik geheel pragmatisch. Toch bracht mij dat terug naar de basis van wat er met een mens gebeurt als er iets misgaat in het hoofd, bij de hersenen of het lichaam en hoe er gereageerd wordt door of in de gezondheidszorg.
Ik hoefde eigenlijk niet lang te wachten op een antwoord omdat de media al weer met een bericht kwam over het faillissement van een bedrijf in de gezondheidszorg. Een grote Comedie bedacht ik mij passend bij de naam. Toch zijn de drama’ s ondertussen te merken in de ontwikkeling van de maatschappij waar gezondheid en vrije keuze onder druk staan. Wat gebeurt er met je als je hersenen of vitale delen in storing vallen. Erik Scherder ontmoette ik op een plek waar hij een lezing gaf over de werking van de hersenen. Een mooie uiteenzetting die aansloot op de kennis die ik bezat maar mooier was om te zien hoeveel toehoorders feitelijk geheel onbewust hun best deden om aan te sluiten op deze beroemdheid.
Als hij had geroepen spring in de sloot dan hadden ze dat het best gedaan. Een leuke enthousiaste spreker die zijn gevolg in een Tedtalk aan zijn lippen laat hangen. Het thema in je hoofd bleef maar doorwerken en in mijn pragmatische aanpak had ik medicatie gevraagd en gekregen waarbij de assistente, die als tussenpersoon mijn boodschap overbracht, duidelijk stelde dat als ik wilde weten wat de uitslag was ik zou moeten bellen. Omdat ik dat allemaal best vind gaf ik haar aan dat als er iets uit zou komen ik wel een mail zou ontvangen. Dat bleek ook het geval en de medicatie lag klaar. Bij het halen , de apotheek is aanpalend aan de praktijk, werd ik teruggebeld met de opmerking dat er een terugkoppeling was. Met enige grijns ontving ik mijn medicatie en begaf mij naar de praktijkbalie waar ik het gesprek van telefoon naar live vervolgde.
Vriendelijk als ik ben, is dat zo?, bedankte ik haar en ging aan de slag. Hoe anders is het voor allen die niet zo die gang hebben gemaakt naar de denkstijl en overlevingsdrang waar lijden het dragen van een kruis is waar je nog net niet opgespijkerd zit. De ontmoeting met Erik Scherder hielp mee om te relativeren gezien het gedrag van de zaal. Jaren van meelopen naar ziekenhuizen met de meest interessante personen hadden mij wel geleerd dat als er een technische storing in het circuit van de mens zit het niet gemakkelijk is om begrip daarvoor te krijgen. Een collega vroeg mij plots naar mijn belasting perikelen omdat ik daar wel eens over vertel.
Ik vertel dan in de trant van wat ik nu weer meemaak. De vraag was meelevend en wekte bij mij dan ook weer het antwoord op dat ik er geen last van heb, jawel storend, maar dat ik vooral de instelling heb gekregen om te bedanken voor de aandacht. Het is juist dat stuk waarin uit de Tedtalk naar voren kwam hoe belangrijk het is aandacht te hebben voor de storing die optreed bij de mens en zijn functies en de gevolgen daarvan. De zaal had net te horen gekregen dat zij vooral tot de groep behoorden die met hun hersenactiviteit aan het teruglopen waren maar dat ze er mee oud konden worden.
De groep die in verwondering en oplossingsgericht bezig waren hadden een meer aparte ontwikkeling en bleven een actieve hersenactiviteit hebben. Ik voor mij dacht niet maar constateerde tevreden dateert mijn hoofd perikelen ik het toch aardig ver had gebracht. De kennis van nu die werd ten toon gespreid was toch heel wat meer dan ruim vijftig jaar geleden. Alle kennis en hulpstoffen zijn dusdanig meer geworden daarnaast ook de diagnostiek dat er duidelijk iets verbeterd is. Wat nu nog nodig is daadwerkelijke hulp voor hen die in de technische zin een storing in het elektronische circuit hebben want daar lijkt het alsof we nog in een neanderthaler tijdperk zitten.
De vele voorbeelden die ik in de afgelopen jaren voorbij heb zien komen kan ik alleen maar kwalificeren als interessant. Hoe lukt het de mens uit zijn hoofd te komen en in het bijzonder als daar een technische storing is opgetreden. Een vriend van mij die oude synthesizers repareert zucht wel eens dat mensen eerder geld over hebben voor iets dat lijkt op of klinkt als dan voor de daadwerkelijk originele apparatuur. Zo lijkt het in de gezondheidszorg ook wel eens te zijn alleen de mens kan je niet vervangen die degenereert. Een mooie vraag is AI te vragen wat is de mens waard en dan de termen en namen die ik in dit stuk heb gebruikt daarbij in te voeren. Ik ben benieuwd.
Als je de denkkracht om kan zetten in liefde zou er toch wel een mooie wereld gevormd moeten kunnen worden. Mijn hoofd is een gezellige tuin, een eigen paradijsje waar het goed toeven is. Ik heb ondertussen een tuintje in mijn hart voor jullie en mij.
0 Reacties