Terwijl ik aan het opstarten ben wil ik mijn radio via internet aanzetten en zoals wel vaker gebeurt met mijn verbinding wil het even niet lukken. vast een storing die zich vanzelf weer oplost. uiteraard na een technische interventie van mijn kant , hoe doet ie dat zal je denken, nou ja het zijn meestal oplossingen als stekker er uit en opnieuw opstarten. apparaten in de gaten houden eigen protocol volgen, humor, en weer aan de slag. Was dat in het leven maar zo simpel, o ja en dan moet het natuurlijk wel werken.
Kon je dat bij een lichaam maar zo doen, ingrepen zijn dan niet zo simpel. Hoe dan ze dat, nou god zegene de greep, en uiteraard doen ze het met kennis en volgens een protocol. Maar waar doen ze het van schiet meteen bij mij binnen. een thema waar een televisieprogramma van gemaakt is. Bij het zien van de moderne voyeurs programma's, we noemen het reality tv, is het soms wel erg beschamend wat ons voorgezet wordt. Nu zeg ik voortgezet aangezien er een verschil is welke zender je kijkt, publiek of commercieel.
Bij de commerciële omroep weet ik zelf maar al te goed dat ik naar een marketing gericht product kijk waar het de vulling tussen reclames is. Bij de publieke omroep weet ik dat ik naar de zuilen kijk die hun eigen zieltjes willen bereiken en waar ik op die manier kan kijken wat hun marktstrategie is. Ik denk graag zelf, zoveel leuker, en kijk en luister dus bewust en schakel dat bewustzijn ook uit om te genieten. Het mooie bijeffect van het aan en uitschakelen is dat ik bij die emotie tv makkelijk naar mijn gevoel schakel en waarneem wat mij triggerd.
Ja ik ben een beetje robot maar dat heb ik overgehouden aan mijn eerste operatie waar men mij bevroeg over tal van lichaamsfuncties in de tijd van scheermes operaties zoals ik die wel eens benoemd heb. De doktoren kwamen allemaal kijken hoe ik het overleeft had. En ik maar denken dat ze uit kennis gehandeld hadden. Maar goed waar doen ze het van was het thema waardoor ik geprikkeld werd. Hoge en lage inkomens werden of worden getoond met de succes en pech verhalen die erbij horen.
Een human interest verhaal, echte tearjerkers zou je kunnen stellen maar, die vind je beter in de echte emotv programma's als all you need is love. Wel interessant was de werkelijkheid van de gevallen, zo werkelijk dat ik meteen weer een aantal momenten uit mijn leven herkende. Pijnlijk bijna kon ik mijzelf voorhouden maar daarmee ook interessant. Het waren momenten die pasten bij de pech maar ook gewone en rijke gevallen. De voorbeelden rolden over elkaar heen en vormden een pracht van rollercoaster zoals ik die wel zo zou willen benoemen.
Hoe pak je het leven aan en wat doe je waarom. Dat laatste is goed om te zien dat er een verschillende motivatie is waarop beslissingen worden genomen. Juist die beslissingsmomenten raakten mij waardoor ik snel schakelde door mijn leven. Knappe prestaties van mensen die met heel weinig geld heel veel positief organiseerden. Dat gevoel herken ik. De dagen met geen geld en toch lekker of gezellig eten creëren, verjaardagsfeestjes organiseren en door creativiteit positieve energie scheppen.
De beren op het pad van mensen die jezelf ook tegen gekomen bent en die door de aanpak overwonnen zijn. Het meest interessant vond ik het moment van berekening van boodschappen per gezin, de enorme verschillen in aanpak. Ik kreeg meteen zin om een aanpak te schrijven die zo goed toegepast kan worden in tal van situaties van weinig geld. Dat vooral door alle eigen ervaringen. Ik voelde mij een beetje onzalig en meteen gelukkig. Hoe vaak heb ik de hordenloop van geen geld wel niet volbracht en hoe vaak heb ik de kosten wel niet zien stijgen maar ook zien dalen.
Ik zie dat alle voedselbanken en aanverwanten mensen goed kunnen faciliteren en zie dan ook de grote verandering in de maatschappij die aan het optreden is. Met een keek ik even rond in mijn situatie tussen alle winkels en mogelijkheden die ik heb om met geen of heel weinig geld toch goed en gezond te eten. Ik zag twee broden voor 1.50 en rekende dat terug naar de gulden tijd om vanuit dat geld alles te gaan beoordelen. In de guldentijd lukte het mij om voor tien gulden heel veel groente te kopen en daar in wisseling van het menu een aantal dagen mee te koken.
Nu lukt mij dat met die vier euro vijftig niet. Het brood zat dus wel op dat niveau. De kaas is sinds we Europa zijn wel zo voordelig gebleven. Ik vergeleek zo snel een groot aantal producten en zag heel veel gekke verschillen waarbij ik in het vergelijk ook meteen even dat stuk technologie meenam. In die analyze zag ik direct de enorme verschuiving die in de maatschappij is opgetreden. Ik ben nog wel een tijdje bezig om de analyze en conclusies goed vorm te geven maar constateer wel dat door het enorme consumentisme er veel meer vrijkomt om in luxe te leven.
Wie dat met liefde doet en trots op zichzelf is en daarnaast ook nog deelt is daadwerkelijk de nieuwe mens die anderen aan het denken zet, hoe kan dat nou?
0 Reacties